De rol van informatiemanager: meer, beter en sneller
Geschreven door William van Grieken op 18-04-2016

Verandering is een constante factor als het gaat om informatiemanagement. Het vakgebied is volop in beweging. als gevolg van technologische en maatschappelijke ontwikkelingen. Maar vooral ook vanwege de enorme toename aan informatie, zowel binnen de eigen muren als er buiten.

Dit betekent dat de rol van informatiemanager ook verandert. Juist op dit punt merk ik bij (potentiële) klanten soms een gevoel van onbehagen. Het gevoel niet volledig (meer) in control te zijn omdat het speelbord steeds groter lijkt te worden.

Op zich niet vreemd. Er is pak hem beet de afgelopen 10 jaar enorm veel veranderd. De informatiemanager in die tijd was meer een ICT manager waarbij de technische kant van de ICT de boventoon voerde. Het ging dan vooral om het inpassen en beheren van informatietechnologie. Het vraagstuk Informatievoorziening was van secundair belang, voor zover er überhaupt (bewust) belang aan werd gehecht. 

Dat er steeds meer wordt gevraagd, wordt goed gevisualiseerd via het bekende 9-vlaks model van Rik Maes. U heeft er ongetwijfeld wel eens van gehoord.

Mits correct toegepast, is het model een prima kapstok voor informatiemanagers om de brug te slaan tussen business en ICT.  De kracht van het model is dat er op samenhangende wijze – en op strategisch, structurerend en uitvoerend niveau – een relatie gelegd wordt tussen informatie- en communicatieprocessen, de bedrijfsprocessen en de daarbij behorende technologie.

Dat de wereld er inmiddels anders uit ziet kan geïllustreerd worden aan de hand van enkele treffende praktijksituaties en ontwikkelingen:

• Informatiemanagers staan aan de lat om te kunnen voldoen aan de groeiende business behoefte. Er wordt van hem of haar verwacht om op de hoogte te zijn van de laatste (technologische) ontwikkelingen, en daarmee kansen te zien ten gunste van de organisatie.
• Het belang van ICT en informatie binnen de overheidssector neemt exponentieel toe. Steeds meer dienstverlening moet digitaal om enerzijds kosten te drukken. Anderzijds is digitalisering een must om klaar te zijn voor de toekomst. De overgang van een fysiek verleden naar een digitale toekomst is voor veel organisaties nog een dagelijkse worsteling.
• De hoeveelheid informatie en de snelheid waarmee deze wordt gegenereerd neemt explosief toe kijkend naar interne bronnen maar vooral ook door de komst van allerlei externe bronnen (zoals social media).  Zaken als big data en open data staan wel op het netvlies bij overheidsorganisaties. Het concreet toepasbaar maken, blijkt in de praktijk nog lastig.
• Als gevolg van steeds meer digitale informatie en de uitwisseling ervan zal de komende jaren steeds meer de focus komen te liggen op kennis rondom riskmanagement, beveiliging en dataprivacy. Op sommige plekken is de ‘sense of urgency’ op dit vlak nog onvoldoende.
• Wat mij vooral fascineert is dat de huidige tijd vraagt om nieuwe en bredere competenties waardoor de informatiemanager opschuift van een facilitator naar een ‘alleskunner’.  Zo moet een informatiemanager in staat zijn te kunnen:

1. Beleggen, sturen en bewaken (Governance)
2. Inspireren, verbinden en organiseren (Informatiemanagement)
3. Verbeelden, structureren en afstemmen (Architectuur)
4. Communiceren, adviseren en beïnvloeden (Gemeenschappelijk)

Dit klinkt als zoeken naar het schaap met de vijf poten. Ik zou u willen adviseren stop met zoeken. Of als u gelukt hebt. Koester het schaap als u hem al in huis heeft.

Ik zou deze blog dan ook willen afsluiten met een praktische handreiking op de website van het Ngi-NGN, waar ik recent op ben getipt. De essentie hiervan is eigenlijk vrij simpel. Door ervoor te zorgen dat alle competenties aanwezig zijn, is de kans op een succesvolle verandering groter. Het is daarbij vooral de truc een multi-disciplinair samen te stellen zonder het te zoeken in één individu.